Saltburn

"Saltburn", wyreżyserowany przez laureatkę Oscara Emerald Fennell, to mroczna opowieść o hierarchii społecznej i pożądaniu, osadzona w świecie brytyjskiej arystokracji. Film ten jest przewrotną i zaskakującą podróżą przez luksusowe życie elit, gdzie każdy krok na śliskich schodach statusu społecznego może prowadzić do nieoczekiwanego chaosu. Główny bohater, Oliver Quick, grany przez Barry’ego Keoghana, jest studentem pierwszego roku na Uniwersytecie Oksfordzkim. Pomimo swojej bystrości, Oliver jest wyraźnie nieśmiały i nie potrafi znaleźć swojego miejsca wśród oksfordzkiej elity. Jego życie zmienia się, gdy poznaje Felixa Cattona, czarującego arystokratę, którego rola jest kreowana przez Jacob Elordiego. Felix jest esencją wszystkiego, co Oliver podziwia i czego pragnie – jest towarzysko charyzmatyczny, bogaty i bezwstydnie beztroski. Zaproszenie do posiadłości Saltburn, rodzinnej rezydencji Felixa, otwiera przed Oliverem drzwi do świata, którego dotąd jedynie dotykał z zewnątrz. Saltburn, z jego barokową architekturą oraz ekscentrycznymi mieszkańcami, staje się miejscem, gdzie niewinność i zaufanie zostają wystawione na próbę. Wakacje w Saltburn są pełne nieoczekiwanych odkryć, zarówno w kontekście relacji międzyludzkich, jak i osobistych zmagań. Z perspektywy stylistycznej, "Saltburn" jest wizualnym arcydziełem, prezentującym bogactwo scenografii oraz kostiumów typowych dla brytyjskiej arystokracji. Emerald Fennell po raz kolejny udowodniła swoje umiejętności narracyjne, budując napięcie poprzez każdy kadr filmu. Mimo to, pewne elementy fabuły mogą wydawać się przewidywalne, a dynamika relacji między bohaterami czasem zdaje się zbyt powierzchowna, by w pełni oddać złożoność ich psychologicznych gier. Ocena widzów - 6 na 10 - może sugerować, że choć film jest atrakcyjny wizualnie i fabularnie intrygujący, nie dostarcza on głębi oczekiwanej przez bardziej wymagających koneserów kina. Niemniej jednak, "Saltburn" to propozycja godna uwagi, przede wszystkim dla tych, którzy cenią kunszt wykonania i umiejętność tworzenia napięcia przez subtelną grę słowem i obrazem.