Oppenheimer

"Oppenheimer" to biograficzny film, którego reżyserem jest nie kto inny, jak Christopher Nolan, znany z trzymających w napięciu opowieści pełnych zawirowań oraz emocjonujących fabuł. Tym razem Nolan podejmuje się karkołomnego zadania - prześledzenia życia J. Roberta Oppenheimera, jednej z kluczowych postaci XX wieku, odpowiedzialnego za stworzenie bomby atomowej. Latem 1945 roku, w Stanach Zjednoczonych zakończył się najtajniejszy projekt naukowy owego czasu, znany jako "Manhattan". Oppenheimer, będący dyrektorem tego projektu, odegrał tu rolę tragicznego bohatera, geniusza targanego moralnymi rozterkami. Świetnie ukazane w filmie są jego nie tylko naukowe, ale i emocjonalne zmagania z tą potworną bronią, którą stworzył, a która nieodwracalnie zmieniła historię ludzkości. Nolan, jak przystało na niego, dba o złożoność psychologiczną postaci, ukazując Oppenheimera nie tylko jako naukowca, ale również człowieka walczącego z narastającą polityczną presją oraz stemplowaniem go jako potencjalnego zdrajcę. Po II wojnie światowej, Oppenheimer, już nie jako "ojciec bomby atomowej", lecz jako zagorzały zwolennik ograniczenia rozprzestrzeniania broni nuklearnej, nierzadko stawał się celem politycznych ataków. Jego późniejsze życie, kiedy oskarżano go o związki z komunizmem, a nawet działalność szpiegowską, zostało unieśmiertelnione przez jego rehabilitację, dopiero przez prezydenta Kennedy'ego. Film, choć osadzony mocno w realiach historycznych, przekazuje nieśmiertelne przesłanie o kosztach technologicznego postępu i dylematach moralnych związanych z takimi osiągnięciami. Christopher Nolan, znając swoją biegłość w tworzeniu skomplikowanych narracji, z pewnością chciał przekazać opowieść, która długo pozostanie w pamięci widza. Oceniany na 7/10 według jedynie 146 oceniających, film zdaje się być na razie niedoceniony, jednakże może to być kwestia czasu, by zyskał większe uznanie. Być może również oczekiwania względem Nolana były za wysokie, ale twórczość opowiadająca o tak istotnej osobistości, jak Oppenheimer, na pewno zasługuje na głębszą refleksję.