Ojciec

"Ojciec" to przejmujący dramat w reżyserii Floriana Zellera, który porusza temat przemijania i miłości w obliczu nieuchronnych zmian spowodowanych demencją. W roli głównej występuje wybitny Anthony Hopkins, wcielając się w postać Anthony’ego, 80-letniego staruszka, którego umysł zaczyna być dręczony przez postępującą chorobę. Przez niezwykle poruszającą i w pewnym sensie oszałamiającą narrację, film oddaje trudności związane z życiem zarówno z perspektywy chorego, jak i jego bliskich. Olivia Colman, laureatka Oscara, znakomicie partneruje Hopkinsowi, odgrywając postać Anny, córki próbującej zrozumieć i odnaleźć się w nowej, bolesnej rzeczywistości. Jej postać stara się opiekować ojcem, pomimo jego upartego, często złośliwego charakteru i niechęci do przyjmowania pomocy. Anthony jest postacią nieprzewidywalną, pełną wigoru i jednocześnie pełną zagubienia. Jego odmowa pomocy z zewnątrz, jak również niedowierzanie w rzeczywistość, stanowią główną oś konfliktu tej narracji. Twórcy filmu w umiejętny sposób budują atmosferę dezorientacji i emocjonalnego chaosu, ilustrując zaniki pamięci Anthony’ego poprzez zamieszanie w przestrzeni i czasie, które obserwuje zarówno widz, jak i bohaterowie filmu. To dzieło nie tylko ukazuje dramat jednostki, lecz również przedstawia tragedię rodziny, która musi mierzyć się z postępującą chorobą bliskiej osoby. Relacje między Anthony'm a jego córką są przerywane momentami zgrzytu, kiedy córka angażuje opiekunkę Laurę, grana przez Imogen Poots, w nadziei na zapewnienie ojcu należytej opieki. Ich relacja staje się jednym z nielicznych promieni nadziei w rzeczywistości pełnej zamętu i niepewności. "Ojciec" nie jest tylko filmem, ale głębokim przeżyciem emocjonalnym, które unika prostych odpowiedzi i zmusza do refleksji nad losem ludzi zmagających się z chorobami neurodegeneracyjnymi oraz ich rodzin. To dzieło, które dzięki znakomitej grze aktorskiej i szczegółowej reżyserii pozostaje zapadającym w pamięć studium ludzkiej kruchości.